Odmiana imienia Lucysia przez przypadki

Lucysia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lucysia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lucysi

Celownik
(komu? czemu?):Lucysi

Biernik
(kogo? co?):Lucysię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lucysią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lucysi

Wołacz
(hej!):Lucysiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LucysiaLucysia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Moje drugie imię to właśnie Lucysia.
Ma na imię Lucysia.
Dziś Lucysia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jutro Lucysia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LucysiSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Lucysi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Lucysi.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Lucysi.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Lucysi.
Tata Lucysi sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
LucysiNie wiem, co powiedzieć Lucysi.
Lucysi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Ja na pewno przekaże swój procent Lucysi.
Lucysi oczy błyszczą.
Lucysi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
LucysięZdjęcie przesłane przez Lucysię.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Lucysię.
Nieśmiało gładzi Lucysię po włosach.
Przeprosiłam Lucysię i poszłam dalej.
Popatrzyłam na Lucysię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LucysiąZostanę tu tylko z Lucysią i chłopakami.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Lucysią.
Ja z Lucysią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Razem z Lucysią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Powinnam jednak pojechać z Lucysią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LucysiA o Lucysi to i słowa rzec nie umiał.
Myślałam cały czas tylko o Lucysi.
Pamiętam o Lucysi.
Czasami myślę sobie o Lucysi.
Pamiętajmy o Lucysi i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz:
(hej!)
LucysiuHej Lucysiu!
Dziękuję Lucysiu za rozmowę!
Lucysiu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Lucysiu!?
Lucysiu! Gdzie jesteś?