Odmiana imienia Lucynusia przez przypadki

Lucynusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lucynusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Lucynusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lucynusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lucynusi

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LucynusiaNa drugie imię mam Lucynusia.
Ma na imię Lucynusia.
Lucynusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Co robi Lucynusia?
Za chwilę wróci Lucynusia z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Szkoda że prawie że w ogóle nie ma.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla .
Od razu zobaczyła ich mama .
Muszę pochwalić pomysł .
Pożyczę od samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
Dopiero teraz zrozumiałem, że coś się stało.
Korzysta z okazji, by wyznać miłość.
Napisałem wiersz dzięki .
Dzięki mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Daję , to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
LucynusięNa Lucynusię spłynęła niewymowna ulga.
Pożegnali w końcu Lucynusię i wyszli razem.
Popatrzyłam na Lucynusię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Doprowadził tym Lucynusię do stanu bliskiego apopleksji.
Nieśmiało gładzi Lucynusię po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LucynusiąJa z Lucynusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Lucynusią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Powinnam jednak pojechać z Lucynusią.
Byliśmy z Lucynusią na jarmarku.
Ja z Lucynusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LucynusiKilka słów od autora materiału o Lucynusi.
Przynajmniej tak myślał tata o Lucynusi.
Mowa oczywiście o Lucynusi.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Lucynusi.
Warto także pomyśleć chwilę o Lucynusi.

Wołacz:
(hej!)
Cześć !
Gdzie jesteś !?
Hej !
! Uważaj!
Dobry wieczór !