Odmiana imienia Lucynunia przez przypadki

Lucynunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lucynunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lucynuni

Celownik
(komu? czemu?):Lucynuni

Biernik
(kogo? co?):Lucynunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lucynunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lucynuni

Wołacz
(hej!):Lucynuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LucynuniaLucynunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dopiero do mnie dotarło, że Lucynunia już tu jest.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Lucynunia.
Gdzie jest Lucynunia?
Lucynunia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LucynuniW domu babci Lucynuni od zawsze stał stary zegar.
Rodzina Lucynuni wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Rodzina Lucynuni wyprowadziła się.
Rodzina Lucynuni zginęła w wypadku samochodowym.
Jestem mamą Lucynuni i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
LucynuniChciałam szybko pochwalić się Lucynuni.
Lucynuni oczy błyszczą.
Lucynuni włosy stanęły dęba na głowie.
Zszedłem z drogi Lucynuni i usiadłem w fotelu.
Przyglądam się Lucynuni.

Biernik:
(kogo? co?)
LucynunięLucynunię zaczęło to nieco irytować.
Spojrzał na Lucynunię i uśmiechnął się.
Widzę Lucynunię.
Na Lucynunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Odprowadziłam Lucynunię do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LucynuniąZginął w pojedynku z Lucynunią.
Rozmawiam z Lucynunią.
Wieczorem z Lucynunią znowu idziemy na spacer.
Ja z Lucynunią chcemy się przebrać za wampiry.
Jadę z Lucynunią na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LucynuniMyślał o Lucynuni i o swoim życiu.
Przez chwilę pomyślałam o Lucynuni.
Śpiewam o Lucynuni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Lucynuni.
Mówimy tu oczywiście o Lucynuni.

Wołacz:
(hej!)
LucynuniuLucynuniu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Lucynuniu!
Cześć Lucynuniu!
Dobry wieczór Lucynuniu!
Witaj Lucynuniu!