Odmiana imienia Lucynka przez przypadki

Lucynka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lucynka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lucynki

Celownik
(komu? czemu?):Lucynce

Biernik
(kogo? co?):Lucynkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lucynką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lucynce

Wołacz
(hej!):Lucynko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LucynkaLucynka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Lucynka.
Co robi Lucynka?
Jeśli jednak przegrasz, Lucynka zostaje z nami.
Ma na imię Lucynka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LucynkiPożyczę od Lucynki samochód i możemy jechać.
Specjalnością Lucynki jest jazda na koniu.
Zbieramy na nowy wózek dla Lucynki.
Rodzina Lucynki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Lucynki słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
LucynceLucynce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Słoik z kawą wyleciał Lucynce z rąk.
Przyglądam się Lucynce.
Tego Lucynce było już za wiele.
Kto wie, może Lucynce wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
LucynkęNa Lucynkę spłynęła niewymowna ulga.
O jego personalia miałam spytać Lucynkę prywatnie.
Patrzy na Lucynkę wyczekująco.
Spojrzał na Lucynkę z zaciekawieniem.
Spojrzała na Lucynkę jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LucynkąJa z Lucynką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Ja z Lucynką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Obie z Lucynką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Siedzieliśmy z Lucynką na kanapie.
Siedzieliśmy z Lucynką na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LucynceNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Lucynce.
No a teraz trochę więcej o Lucynce.
Piszę o Lucynce.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Lucynce.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Lucynce.

Wołacz:
(hej!)
LucynkoWitaj Lucynko!
Dzień dobry Lucynko!
Hej Lucynko!
Dobranoc Lucynko!
Dobry wieczór Lucynko!