Odmiana imienia Lucyllka przez przypadki

Lucyllka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lucyllka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lucyllki

Celownik
(komu? czemu?):Lucyllce

Biernik
(kogo? co?):Lucyllkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lucyllką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lucyllce

Wołacz
(hej!):Lucyllko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LucyllkaNa drugie imię mam Lucyllka.
Lucyllka nie umie grać na gitarze.
Lucyllka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Lucyllka chce pójść ze mną na spacer.
W domu Lucyllka często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LucyllkiNie lubię Lucyllki.
Pożyczę od Lucyllki samochód i możemy jechać.
W słuchawce usłyszałam głos Lucyllki.
Lucyllki siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Lucyllki.

Celownik:
(komu? czemu?)
LucyllceZaproponowałem Lucyllce dwa tematy.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Lucyllce.
Korzysta z okazji, by wyznać Lucyllce miłość.
Kupiłem Lucyllce magnes na lodówkę.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Lucyllce coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
LucyllkęNa Lucyllkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Sierżant wpatrywał się w Lucyllkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Lucyllkę zaświerzbiały ręce.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Lucyllkę.
Kacper patrzył na Lucyllkę ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LucyllkąJa z Lucyllką chcemy się przebrać za wampiry.
Refleksyjnie po spotkaniu z Lucyllką.
Zobacz wywiad z Lucyllką oraz innymi uczestnikami finału.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Lucyllką.
Dorota spotkała się z Lucyllką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LucyllceMuszę Ci powiedzieć prawdę o Lucyllce.
Myślę o Lucyllce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Lucyllce.
Mamrotał coś o Lucyllce, gdy podtrzymywał się ściany.
Przynajmniej tak myślał tata o Lucyllce.

Wołacz:
(hej!)
LucyllkoDziękuję Lucyllko za rozmowę!
Hej Lucyllko!
Dobranoc Lucyllko!
Lucyllko! Uważaj!
Cześć Lucyllko!