Odmiana imienia Lucylka przez przypadki

Lucylka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lucylka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lucylki

Celownik
(komu? czemu?):Lucylce

Biernik
(kogo? co?):Lucylkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lucylką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lucylce

Wołacz
(hej!):Lucylko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LucylkaGdzie jest Lucylka?
Autorem niniejszego tekstu jest Lucylka.
Lucylka tego nie widzi.
Lucylka nie umie grać na gitarze.
Dopiero do mnie dotarło, że Lucylka już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LucylkiJestem mamą Lucylki i jeszcze trojga innych dzieci.
Tata Lucylki sam opatrzył mi nogę.
Przedwczoraj były urodziny Lucylki.
Rozalia podeszła do Lucylki.
W domu babci Lucylki od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
LucylceOddaję Lucylce list.
Przyglądam się Lucylce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Lucylce.
Co tej Lucylce po głowie chodzi?
Ja na pewno przekaże swój procent Lucylce.

Biernik:
(kogo? co?)
LucylkęKawę kupioną przez Lucylkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Nieśmiało gładzi Lucylkę po włosach.
Podchodzi, całuje Lucylkę i idzie do wyjścia.
Kacper patrzył na Lucylkę ze zdumieniem.
W Lucylkę nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LucylkąDwa dni temu miałam z Lucylką śmieszną przygodę.
Ja z Lucylką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Oboje z Lucylką wybuchliśmy śmiechem.
Dorota spotkała się z Lucylką.
Weekend spędzony z Lucylką był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LucylceMyślałam cały czas tylko o Lucylce.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Lucylce.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Lucylce.
Myślał o Lucylce i o swoim życiu.
Czasami myślę sobie o Lucylce.

Wołacz:
(hej!)
LucylkoDobry wieczór Lucylko!
Cześć Lucylko!
Lucylko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Lucylko!?
Dzień dobry Lucylko!