Odmiana imienia Lucjanunia przez przypadki

Lucjanunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lucjanunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lucjanuni

Celownik
(komu? czemu?):Lucjanuni

Biernik
(kogo? co?):Lucjanunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lucjanunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lucjanuni

Wołacz
(hej!):Lucjanuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LucjanuniaGdzie jest Lucjanunia?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Lucjanunia.
Lucjanunia nie umie śpiewać.
Lucjanunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ja i Lucjanunia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LucjanuniDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Lucjanuni.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Lucjanuni.
Jadę do Lucjanuni.
Tata Lucjanuni sam opatrzył mi nogę.
Dziadek Lucjanuni w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
LucjanuniLucjanuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Rozalia z troską przyglądała się Lucjanuni.
Kto wie, może Lucjanuni wyjdzie do na dobre.
Chciałam szybko pochwalić się Lucjanuni.
Słoik z kawą wyleciał Lucjanuni z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
LucjanunięSpojrzałem znacząco na Lucjanunię.
Oszołomienie spadło teraz na Lucjanunię i na moment odebrało mu wigor.
Na Lucjanunię spłynęła niewymowna ulga.
Odprowadziłam Lucjanunię do wyjścia.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Lucjanunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LucjanuniąŚpiewam z Lucjanunią.
Karolina miała się spotkać z Lucjanunią przed szkołą.
Ja z Lucjanunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Jadę z Lucjanunią na dyskotekę.
Przez chwilę oboje z Lucjanunią patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LucjanuniDziś napiszę o Lucjanuni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Lucjanuni.
No a teraz trochę więcej o Lucjanuni.
Myślę o Lucjanuni.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Lucjanuni.

Wołacz:
(hej!)
LucjanuniuHej Lucjanuniu!
Lucjanuniu! Uważaj!
Lucjanuniu! Wróć do mnie!
Lucjanuniu! Gdzie jesteś?
Witaj Lucjanuniu!