Odmiana imienia Lucjanek przez przypadki

Lucjanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lucjanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lucjanka

Celownik
(komu? czemu?):Lucjankowi

Biernik
(kogo? co?):Lucjanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lucjankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lucjanku

Wołacz
(hej!):Lucjanku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LucjanekDziś dowiedziałam się, że ma na imię Lucjanek.
Dziś Lucjanek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jak już wiecie mam na imię Lucjanek.
Lucjanek nie umie śpiewać.
Dobrze, że Lucjanek grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LucjankaNa korytarzu blisko pokoju Lucjanka stało kilka osób.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Lucjanka.
Pożyczę od Lucjanka samochód i możemy jechać.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Lucjanka.
Specjalnością Lucjanka jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
LucjankowiCoś muszę Lucjankowi powiedzieć, stoi i czeka.
Kupiłem Lucjankowi magnes na lodówkę.
Słoik z kawą wyleciał Lucjankowi z rąk.
Od początku próbujemy pomóc Lucjankowi.
Lucjankowi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
LucjankaOdprowadziłam Lucjanka do wyjścia.
Na Lucjanka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Lucjanka zaświerzbiały ręce.
Widziałem dzisiaj Lucjanka z mojej klasy.
Kawę kupioną przez Lucjanka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LucjankiemJadę z Lucjankiem na dyskotekę.
Ja z Lucjankiem chcemy się przebrać za wampiry.
Zobacz wywiad z Lucjankiem oraz innymi uczestnikami finału.
Wymyśliłam z Lucjankiem nową zabawę.
Dwa dni temu miałam z Lucjankiem śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LucjankuWspominam o Lucjanku.
Chciałbym być teraz przy Lucjanku.
A przecież nikt inaczej o Lucjanku nie pisał.
Kilka słów od autora materiału o Lucjanku.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Lucjanku.

Wołacz:
(hej!)
LucjankuWitaj Lucjanku!
Lucjanku! Gdzie jesteś?
Dobranoc Lucjanku!
Lucjanku! Uważaj!
Lucjanku! Wróć do mnie!