Odmiana imienia Luboszunia przez przypadki

Luboszunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Luboszunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Luboszuni

Celownik
(komu? czemu?):Luboszuni

Biernik
(kogo? co?):Luboszunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Luboszunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Luboszuni

Wołacz
(hej!):Luboszuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LuboszuniaJa i Luboszunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Luboszunia nie umie śpiewać.
Dla mnie było już jasne, ze Luboszunia umiera.
Moje drugie imię to właśnie Luboszunia.
Gdzie jest Luboszunia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LuboszuniDzisiaj wyruszyliśmy do domu Luboszuni.
Dziadek Luboszuni w tym czasie miał chorą rękę.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Luboszuni.
W sobotę są urodziny Luboszuni.
Przed sobą ujrzałam rękę Luboszuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
LuboszuniDzięki Luboszuni mamy kolejny artykuł po polsku.
Nie wiem, co powiedzieć Luboszuni.
Opowiadam Luboszuni o swoich zainteresowaniach.
Zostawiam Luboszuni karteczkę i już mnie nie ma.
Od początku próbujemy pomóc Luboszuni.

Biernik:
(kogo? co?)
LuboszunięPopatrzyłam na Luboszunię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzył na Luboszunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przyniesiona przez Luboszunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Luboszunię znalazłam w recepcji hotelu.
Luboszunię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LuboszuniąPowinnam jednak pojechać z Luboszunią.
Obie z Luboszunią postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Luboszunią zrobiłyśmy obiad.
Zostaliśmy z Luboszunią w salonie sami.
Zginął w pojedynku z Luboszunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LuboszuniWczoraj wspomniałam o Luboszuni z moim tatą.
Kilka słów od autora materiału o Luboszuni.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Luboszuni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Luboszuni.
Myślę o Luboszuni.

Wołacz:
(hej!)
LuboszuniuDzień dobry Luboszuniu!
Cześć Luboszuniu!
Witaj Luboszuniu!
Hej Luboszuniu!
Dobry wieczór Luboszuniu!