Odmiana imienia Luboruś przez przypadki

Luboruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Luboruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Luborusia

Celownik
(komu? czemu?):Luborusiowi

Biernik
(kogo? co?):Luborusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Luborusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Luborusiu

Wołacz
(hej!):Luborusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LuboruśLuboruś ma katar i źle się czuje.
Moje drugie imię to właśnie Luboruś.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Luboruś.
Autorem artykułu jest Luboruś.
Ma na imię Luboruś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LuborusiaTata Luborusia poszedł otworzyć drzwi.
Od razu zobaczyła ich mama Luborusia.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Luborusia.
Jestem mamą Luborusia i jeszcze trojga innych dzieci.
Zostało sto dni do narodzin Luborusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
LuborusiowiLuborusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Ja na pewno przekaże swój procent Luborusiowi.
Opowiadam Luborusiowi o swoich zainteresowaniach.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Luborusiowi coś się stało.
Mam nadzieję, że Luborusiowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
LuborusiaSpojrzałam na Luborusia w wymownym geście.
Spojrzał na Luborusia i uśmiechnął się.
Postaram się namówić Luborusia na spacer.
Spojrzał na Luborusia z zaciekawieniem.
Doprowadził tym Luborusia do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LuborusiemSprzątam pokój razem z Luborusiem.
Rozmawiam z Luborusiem.
Pracuję razem z Luborusiem.
Siedzieliśmy z Luborusiem na kanapie.
Byliśmy z Luborusiem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LuborusiuPosiadam całą serię powieści tego autora o Luborusiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Luborusiu.
Mamrotał coś o Luborusiu, gdy podtrzymywał się ściany.
Marzę o Luborusiu.
Dzisiaj chciałam napisać o Luborusiu.

Wołacz:
(hej!)
LuborusiuDzień dobry Luborusiu!
Witaj Luborusiu!
Cześć Luborusiu!
Dziękuję Luborusiu za rozmowę!
Dobry wieczór Luborusiu!