Odmiana imienia Luborek przez przypadki

Luborek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Luborek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Luborka

Celownik
(komu? czemu?):Luborku

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Luborku

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Luborkowi

Biernik
(kogo? co?):Luborkiem

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Luborka

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LuborekLuborek nie umie śpiewać.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Luborek.
Jeśli jednak przegrasz, Luborek zostaje z nami.
Mam na imię Luborek.
Ja i Luborek nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LuborkaPostanowiłam zadzwonić do Luborka.
Tata Luborka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Luborka.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Luborka.
Pożyczę od Luborka samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
LuborkuJa na pewno przekaże swój procent Luborku.
Oczywiście każdy przyzna rację Luborku.
Dzięki Luborku mamy kolejny artykuł po polsku.
Tym razem nie damy Luborku dojść do głosu.
Dzięki Luborku święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
zaświerzbiały ręce.
Czekałam na w kawiarni.
W końcu obudzili , żeby ich ratował.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez .
Patrzył na wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Zobacz wywiad z oraz innymi uczestnikami finału.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z na krytym basenie.
Wczoraj wracamy z od lekarza.
A sytuacja z rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Obie z postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Na koniec parę słów o .
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o .
Marzę o .
Pamiętajmy o i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o .

Wołacz:
(hej!)
Dobry wieczór !
! Wróć do mnie!
! Uważaj!
Dziękuję za rozmowę!
Hej !