Odmiana imienia Lorusia przez przypadki

Lorusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lorusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lorusi

Celownik
(komu? czemu?):Lorusi

Biernik
(kogo? co?):Lorusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lorusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lorusi

Wołacz
(hej!):Lorusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LorusiaLorusia ma katar i źle się czuje.
Dziś Lorusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jutro Lorusia wyjdzie ze szpitala.
Autorem artykułu jest Lorusia.
Lorusia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LorusiPostawa Lorusi była zupełnie inna.
Tato Lorusi produkował abażury.
Lorusi siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Szkoda że Lorusi prawie że w ogóle nie ma.
Nie lubię Lorusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
LorusiSłoik z kawą wyleciał Lorusi z rąk.
Opowiadam Lorusi o swoich zainteresowaniach.
Musiałam się zwierzyć Lorusi.
Lorusi oczy błyszczą.
Kupiłem Lorusi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
LorusięZdjęcie przesłane przez Lorusię.
Przyniesiona przez Lorusię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przeprosiłam Lorusię i poszłam dalej.
Patrzę na Lorusię i nic nie rozumiem.
Czekałam na Lorusię w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LorusiąZostanę tu tylko z Lorusią i chłopakami.
Razem z Lorusią zrobiłyśmy obiad.
Razem z Lorusią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Kasia z Lorusią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Lorusią na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LorusiRozmawiam o Lorusi.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Lorusi.
Więcej o Lorusi znajdziecie na naszej stronie.
Czasami myślę sobie o Lorusi.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Lorusi.

Wołacz:
(hej!)
LorusiuLorusiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Lorusiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Lorusiu!?
Dobranoc Lorusiu!
Witaj Lorusiu!