Odmiana imienia Longinek przez przypadki

Longinek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Longinek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Longinka

Celownik
(komu? czemu?):Longinkowi

Biernik
(kogo? co?):Longinka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Longinkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Longinku

Wołacz
(hej!):Longinku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LonginekDla mnie było już jasne, ze Longinek umiera.
Autorem niniejszego tekstu jest Longinek.
Jutro Longinek wyjdzie ze szpitala.
Autorem artykułu jest Longinek.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Longinek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LonginkaMuszę pochwalić pomysł Longinka.
Szkoda że Longinka prawie że w ogóle nie ma.
Przedwczoraj były urodziny Longinka.
Prosimy o pomoc dla Longinka.
Szukałem linków do strony Longinka.

Celownik:
(komu? czemu?)
LonginkowiNie wiem, co powiedzieć Longinkowi.
Co tej Longinkowi po głowie chodzi?
Słoik z kawą wyleciał Longinkowi z rąk.
Powiedz wszystkim i Longinkowi, że nic mi nie jest.
Od początku próbujemy pomóc Longinkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
LonginkaObserwuję Longinka bardzo uważnie.
Doprowadził tym Longinka do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzałam na Longinka.
O jego personalia miałam spytać Longinka prywatnie.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Longinka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LonginkiemJadę na wycieczkę razem z Longinkiem.
Byliśmy z Longinkiem na jarmarku.
Sprzątam pokój z Longinkiem.
Ja z Longinkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Longinkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LonginkuTej nocy po raz pierwszy śniłam o Longinku.
Myślę o Longinku.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Longinku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Longinku.
Pamiętajmy o Longinku i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
LonginkuGdzie jesteś Longinku!?
Dobranoc Longinku!
Longinku! Wróć do mnie!
Longinku! Gdzie jesteś?
Longinku! Uważaj!