Odmiana imienia Liwulka przez przypadki

Liwulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Liwulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Liwulki

Celownik
(komu? czemu?):Liwulce

Biernik
(kogo? co?):Liwulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Liwulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Liwulce

Wołacz
(hej!):Liwulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LiwulkaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Liwulka.
Co robi Liwulka?
Jeśli jednak przegrasz, Liwulka zostaje z nami.
Dopiero do mnie dotarło, że Liwulka już tu jest.
Liwulka ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LiwulkiTymczasem zauważyłam wpis Liwulki kilka dni temu.
Przyglądałam się dłoniom Liwulki.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Liwulki.
Zbieramy na nowy wózek dla Liwulki.
Zostało sto dni do narodzin Liwulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
LiwulceMam nadzieję, że Liwulce również się podoba.
Liwulce włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Liwulce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dzięki Liwulce mamy kolejny artykuł po polsku.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Liwulce coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
LiwulkęPatrzył na Liwulkę z pełnym zgrozy podziwem.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Liwulkę bardzo przyjaźnie.
Spojrzał na Liwulkę i uśmiechnął się.
Spotkałam Liwulkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Doprowadził tym Liwulkę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LiwulkąOboje z Liwulką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Liwulką.
Rozmawiam z Liwulką.
Tym razem korespondowałam z Liwulką.
Byliśmy z Liwulką na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LiwulcePrzygotowuje książkę o Liwulce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Liwulce.
Nie wspomniałem na początku o Liwulce.
Myślał o Liwulce i o swoim życiu.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Liwulce.

Wołacz:
(hej!)
LiwulkoDobranoc Liwulko!
Witaj Liwulko!
Dziękuję Liwulko za rozmowę!
Liwulko! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Liwulko!?