Odmiana imienia Liwcia przez przypadki

Liwcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Liwcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Liwci

Celownik
(komu? czemu?):Liwci

Biernik
(kogo? co?):Liwcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Liwcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Liwci

Wołacz
(hej!):Liwciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LiwciaAutorem artykułu jest Liwcia.
Dopiero do mnie dotarło, że Liwcia już tu jest.
Liwcia tego nie widzi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Liwcia.
Liwcia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LiwciSpecjalnością Liwci jest jazda na koniu.
Od razu zobaczyła ich mama Liwci.
Szukałem linków do strony Liwci.
Nie ma Liwci.
Postanowiłam zadzwonić do Liwci.

Celownik:
(komu? czemu?)
LiwciNapisałem wiersz dzięki Liwci.
Ten nie pozostał dłużny Liwci.
Chciałam szybko pochwalić się Liwci.
Musiałam się zwierzyć Liwci.
Rozalia z troską przyglądała się Liwci.

Biernik:
(kogo? co?)
LiwcięSpojrzałem znacząco na Liwcię.
W końcu obudzili Liwcię, żeby ich ratował.
Na Liwcię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzył na Liwcię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Popatrzyłam na Liwcię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LiwciąŚpiewam z Liwcią.
Wczoraj wracamy z Liwcią od lekarza.
Ja z Liwcią chcemy się przebrać za wampiry.
Obie z Liwcią postawiłyśmy na zmiany.
Powinnam jednak pojechać z Liwcią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LiwciPrzez chwilę pomyślałam o Liwci.
Warto także pomyśleć chwilę o Liwci.
Piszę o Liwci.
Myślał o Liwci i o swoim życiu.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Liwci.

Wołacz:
(hej!)
LiwciuCześć Liwciu!
Dobry wieczór Liwciu!
Liwciu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Liwciu!?
Dzień dobry Liwciu!