Odmiana imienia Linka przez przypadki

Linka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Linka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Linki

Celownik
(komu? czemu?):Lince

Biernik
(kogo? co?):Linkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Linką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lince

Wołacz
(hej!):Linko!

Przykłady deklinacji imienia Linka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Linka

Dopiero do mnie dotarło, że Linka już tu jest.
Linka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Moje drugie imię to właśnie Linka.
Dobrze, że Linka grzecznie śpi.
Ma na imię Linka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Linki

Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Linki.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Linki.
Zostało sto dni do narodzin Linki.
Tym razem prezentujemy wystawę Linki.
Ręka Linki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik (komu? czemu?): Lince

Zaproponowałem Lince dwa tematy.
Dzięki Lince mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Opowiadam Lince o swoich zainteresowaniach.
Słoik z kawą wyleciał Lince z rąk.
Oczywiście każdy przyzna rację Lince.

Biernik (kogo? co?): Linkę

Lubię Linkę.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Linkę.
Kawę kupioną przez Linkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzał na Linkę z zaciekawieniem.
Przed sesją zapytałam Linkę co lubi.

Narzędnik (z kim? z czym?): Linką

Idę na spacer z Linką.
A sytuacja z Linką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Dwa dni temu miałam z Linką śmieszną przygodę.
Siedzieliśmy z Linką na kanapie.
Razem z Linką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik (o kim? o czym?): Lince

Warto także pomyśleć chwilę o Lince.
Wczoraj wspomniałam o Lince z moim tatą.
Związana jest z nią legenda o Lince.
Myślałam cały czas tylko o Lince.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Lince.

Wołacz (hej!): Linko

Dobranoc Linko!
Dobry wieczór Linko!
Hej Linko!
Linko! Gdzie jesteś?
Cześć Linko!