Odmiana imienia Lindunia przez przypadki

Lindunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lindunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Linduni

Celownik
(komu? czemu?):Linduni

Biernik
(kogo? co?):Lindunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lindunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Linduni

Wołacz
(hej!):Linduniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LinduniaJutro Lindunia wyjdzie ze szpitala.
Gdzie jest Lindunia?
Lindunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Lindunia chce pójść ze mną na spacer.
Jak już wiecie mam na imię Lindunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LinduniRodzina Linduni wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Tym razem prezentujemy wystawę Linduni.
Specjalnością Linduni jest jazda na koniu.
Przyglądałam się dłoniom Linduni.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Linduni.

Celownik:
(komu? czemu?)
LinduniZszedłem z drogi Linduni i usiadłem w fotelu.
Linduni wpadły w ucho słowa piosenki.
Mam nadzieję, że Linduni również się podoba.
Daję Linduni, to co najlepsze we mnie.
Dzięki Linduni mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
LindunięSpojrzał na Lindunię i uśmiechnął się.
Odprowadziłam Lindunię do wyjścia.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Lindunię.
Lindunię zaczęło to nieco irytować.
Pożegnali w końcu Lindunię i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LinduniąRozmawiam z Lindunią.
Jadę z Lindunią na dyskotekę.
Pracuję z Lindunią.
Zginął w pojedynku z Lindunią.
Razem z Lindunią podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LinduniZastanawiał się dlaczego wspomniał o Linduni.
Czasami myślę sobie o Linduni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Linduni.
Bardzo fajny blog o Linduni.
Chciałbym być teraz przy Linduni.

Wołacz:
(hej!)
LinduniuWitaj Linduniu!
Linduniu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Linduniu za rozmowę!
Linduniu! Uważaj!
Hej Linduniu!