Odmiana imienia Liguśka przez przypadki

Liguśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Liguśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Liguśki

Celownik
(komu? czemu?):Liguśce

Biernik
(kogo? co?):Liguśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Liguśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Liguśce

Wołacz
(hej!):Liguśko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LiguśkaLiguśka tego nie widzi.
Ja i Liguśka nie wiedziałyśmy, co robić.
Liguśka chce pójść ze mną na spacer.
Moje drugie imię to właśnie Liguśka.
Na drugie imię mam Liguśka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LiguśkiZobaczyłam uśmiechniętą twarz Liguśki.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Liguśki.
Serce Liguśki stanęło na moment.
Specjalnością Liguśki jest jazda na koniu.
Przez cały dzień czułam wzrok Liguśki na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
LiguśceDaję Liguśce, to co najlepsze we mnie.
Zerwał jabłko i podał je Liguśce.
Od początku próbujemy pomóc Liguśce.
Słoik z kawą wyleciał Liguśce z rąk.
Dzięki Liguśce mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
LiguśkęPatrzę na Liguśkę i nic nie rozumiem.
Widziałem dzisiaj Liguśkę z mojej klasy.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Liguśkę.
Przed sesją zapytałam Liguśkę co lubi.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Liguśkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LiguśkąKasia z Liguśką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Wymyśliłam z Liguśką nową zabawę.
A sytuacja z Liguśką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Liguśką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Liguśką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LiguśceDobrze, że wspomniałeś o Liguśce.
Przez chwilę pomyślałam o Liguśce.
Powoli spełniam swoje marzenia o Liguśce.
Śpiewam o Liguśce.
Piszę o Liguśce.

Wołacz:
(hej!)
LiguśkoCześć Liguśko!
Hej Liguśko!
Liguśko! Uważaj!
Liguśko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Liguśko!?