Odmiana imienia Licerunia przez przypadki

Licerunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Licerunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Liceruni

Celownik
(komu? czemu?):Liceruni

Biernik
(kogo? co?):Licerunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Licerunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Liceruni

Wołacz
(hej!):Liceruniu!

Przykłady odmiany imienia Licerunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Licerunia

Licerunia nie umie śpiewać.
Dla mnie było już jasne, ze Licerunia umiera.
Moje drugie imię to właśnie Licerunia.
Licerunia wraca do domu.
Autorem niniejszego tekstu jest Licerunia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Liceruni

Zostało sto dni do narodzin Liceruni.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Liceruni.
Tata Liceruni sam opatrzył mi nogę.
Szkoda że Liceruni prawie że w ogóle nie ma.
Na korytarzu blisko pokoju Liceruni stało kilka osób.

Celownik (komu? czemu?): Liceruni

Mama przyznała rację Liceruni.
Kupiłem Liceruni magnes na lodówkę.
Daję Liceruni, to co najlepsze we mnie.
Opowiadam Liceruni o swoich zainteresowaniach.
Korzysta z okazji, by wyznać Liceruni miłość.

Biernik (kogo? co?): Licerunię

Spojrzałam na Licerunię w wymownym geście.
Spoglądam na Licerunię.
Lubię Licerunię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Licerunię bardzo przyjaźnie.
Kacper patrzył na Licerunię ze zdumieniem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Licerunią

Sprzątam pokój razem z Licerunią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Licerunią.
Idę na spacer z Licerunią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Licerunią.
Dorota spotkała się z Licerunią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Liceruni

Dobrze, że wspomniałeś o Liceruni.
Rozmawiam o Liceruni.
Wszyscy dyskutują o Liceruni.
Wspominam o Liceruni.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Liceruni.

Wołacz (hej!): Liceruniu

Witaj Liceruniu!
Dzień dobry Liceruniu!
Liceruniu! Wróć do mnie!
Hej Liceruniu!
Dobranoc Liceruniu!