Odmiana imienia Licerka przez przypadki

Licerka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Licerka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Licerki

Celownik
(komu? czemu?):Licerce

Biernik
(kogo? co?):Licerkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Licerką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Licerce

Wołacz
(hej!):Licerko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LicerkaLicerka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Licerka ma katar i źle się czuje.
Licerka chce pójść ze mną na spacer.
Jeśli jednak przegrasz, Licerka zostaje z nami.
Ma na imię Licerka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LicerkiPożyczę od Licerki samochód i możemy jechać.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Licerki.
Najbardziej polubiłam ojca Licerki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Licerki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Licerki.

Celownik:
(komu? czemu?)
LicerceTym razem nie damy Licerce dojść do głosu.
Proszę Licerce nie dokuczać!
Powiedz wszystkim i Licerce, że nic mi nie jest.
Tego Licerce było już za wiele.
Dzięki Licerce święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
LicerkęPoszłam dalej i wtedy poznałam Licerkę.
Widzę Licerkę.
Przeprosiłam Licerkę i poszłam dalej.
Spotkałam Licerkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Kawę kupioną przez Licerkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LicerkąPracuję z Licerką.
Wieczorem z Licerką znowu idziemy na spacer.
Razem z Licerką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Tym razem korespondowałam z Licerką.
Dwa dni temu miałam z Licerką śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LicercePosiadam całą serię powieści tego autora o Licerce.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Licerce.
Bardzo fajny blog o Licerce.
Powiedz mi, co myślisz o Licerce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Licerce.

Wołacz:
(hej!)
LicerkoGdzie jesteś Licerko!?
Licerko! Gdzie jesteś?
Cześć Licerko!
Licerko! Uważaj!
Witaj Licerko!