Odmiana imienia Libertuś przez przypadki

Libertuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Libertuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Libertusia

Celownik
(komu? czemu?):Libertusiowi

Biernik
(kogo? co?):Libertusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Libertusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Libertusiu

Wołacz
(hej!):Libertusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LibertuśMam na imię Libertuś.
Gdzie jest Libertuś?
Libertuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Co robi Libertuś?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Libertuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LibertusiaPrzyglądałam się dłoniom Libertusia.
Tato Libertusia produkował abażury.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Libertusia.
Dla Libertusia ten pies jest naprawdę bezcenny.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Libertusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
LibertusiowiZerwał jabłko i podał je Libertusiowi.
Napisałem wiersz dzięki Libertusiowi.
Ten nie pozostał dłużny Libertusiowi.
Tego Libertusiowi było już za wiele.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Libertusiowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
LibertusiaPodchodzi, całuje Libertusia i idzie do wyjścia.
Widzę Libertusia.
W końcu obudzili Libertusia, żeby ich ratował.
Odprowadziłam Libertusia do wyjścia.
W Libertusia nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LibertusiemOboje z Libertusiem wybuchliśmy śmiechem.
Wieczorem z Libertusiem znowu idziemy na spacer.
Wczoraj wracamy z Libertusiem od lekarza.
Jadę z Libertusiem na dyskotekę.
Weekend spędzony z Libertusiem był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LibertusiuPamiętam o Libertusiu.
Kiedyś tam chciałam napisać o Libertusiu.
Mówimy tu oczywiście o Libertusiu.
Dyskutuję o Libertusiu.
Hipnotyzująca powieść o Libertusiu i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
LibertusiuGdzie jesteś Libertusiu!?
Dzień dobry Libertusiu!
Dobry wieczór Libertusiu!
Libertusiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Libertusiu za rozmowę!