Odmiana imienia Lewinka przez przypadki

Lewinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lewinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lewinki

Celownik
(komu? czemu?):Lewince

Biernik
(kogo? co?):Lewinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lewinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lewince

Wołacz
(hej!):Lewinko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LewinkaDobrze, że Lewinka grzecznie śpi.
Za chwilę wróci Lewinka z lasu.
Mam na imię Lewinka.
Autorem niniejszego tekstu jest Lewinka.
Dla mnie było już jasne, ze Lewinka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LewinkiPrzyglądałam się dłoniom Lewinki.
Rodzina Lewinki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Tata Lewinki sam opatrzył mi nogę.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Lewinki.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Lewinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
LewinceDzięki Lewince mamy kolejny artykuł po polsku.
Rozalia z troską przyglądała się Lewince.
Daję Lewince, to co najlepsze we mnie.
Proszę Lewince nie dokuczać!
Opowiadam Lewince o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
LewinkęDoprowadził tym Lewinkę do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzałam na Lewinkę w wymownym geście.
W końcu obudzili Lewinkę, żeby ich ratował.
Lewinkę zaczęło to nieco irytować.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Lewinkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LewinkąByliśmy z Lewinką na jarmarku.
Sprzątam pokój razem z Lewinką.
Wczoraj wracamy z Lewinką od lekarza.
Zginął w pojedynku z Lewinką.
A sytuacja z Lewinką rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LewinceChcę wiedzieć, co myślisz o Lewince.
Pamiętajmy o Lewince i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Lewince.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Lewince.
Śpiewam o Lewince.

Wołacz:
(hej!)
LewinkoCześć Lewinko!
Dobranoc Lewinko!
Lewinko! Uważaj!
Lewinko! Wróć do mnie!
Dziękuję Lewinko za rozmowę!