Odmiana imienia Lesłusia przez przypadki

Lesłusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lesłusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lesłusi

Celownik
(komu? czemu?):Lesłusi

Biernik
(kogo? co?):Lesłusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lesłusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lesłusi

Wołacz
(hej!):Lesłusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LesłusiaMam na imię Lesłusia.
Ja i Lesłusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Lesłusia ma katar i źle się czuje.
Lesłusia nie umie śpiewać.
Dziś Lesłusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LesłusiPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Lesłusi.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Lesłusi.
Tymczasem zauważyłam wpis Lesłusi kilka dni temu.
Rozalia podeszła do Lesłusi.
W słuchawce usłyszałam głos Lesłusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
LesłusiMam nadzieję, że Lesłusi również się podoba.
Daję Lesłusi, to co najlepsze we mnie.
Napisałem wiersz dzięki Lesłusi.
Dzięki Lesłusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Tym razem nie damy Lesłusi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
LesłusięPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Lesłusię.
Oszołomienie spadło teraz na Lesłusię i na moment odebrało mu wigor.
Sierżant wpatrywał się w Lesłusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
W końcu obudzili Lesłusię, żeby ich ratował.
Spojrzał na Lesłusię z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LesłusiąPrzez chwilę oboje z Lesłusią patrzyli na siebie.
Karolina miała się spotkać z Lesłusią przed szkołą.
Refleksyjnie po spotkaniu z Lesłusią.
Wczoraj wracamy z Lesłusią od lekarza.
Siedzieliśmy z Lesłusią na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LesłusiPiszę o Lesłusi.
Wszyscy dyskutują o Lesłusi.
Myślę o Lesłusi.
Mamrotał coś o Lesłusi, gdy podtrzymywał się ściany.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Lesłusi.

Wołacz:
(hej!)
LesłusiuDziękuję Lesłusiu za rozmowę!
Lesłusiu! Wróć do mnie!
Lesłusiu! Uważaj!
Dzień dobry Lesłusiu!
Cześć Lesłusiu!