Odmiana imienia Lesławek przez przypadki

Lesławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lesławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lesławka

Celownik
(komu? czemu?):Lesławkowi

Biernik
(kogo? co?):Lesławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lesławkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lesławku

Wołacz
(hej!):Lesławku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LesławekAutorem niniejszego tekstu jest Lesławek.
Jeśli jednak przegrasz, Lesławek zostaje z nami.
Lesławek wraca do domu.
Autorem artykułu jest Lesławek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Lesławek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LesławkaPrzed sobą ujrzałam rękę Lesławka.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Lesławka.
Jadę do Lesławka.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Lesławka.
Piszę list do Lesławka.

Celownik:
(komu? czemu?)
LesławkowiSłoik z kawą wyleciał Lesławkowi z rąk.
Musiałam się zwierzyć Lesławkowi.
Lesławkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Daję Lesławkowi, to co najlepsze we mnie.
Lesławkowi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
LesławkaPrzeprosiłam Lesławka i poszłam dalej.
Spotkałam Lesławka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Lesławka zaczęło to nieco irytować.
Na Lesławka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Chwyciła Lesławka za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LesławkiemRazem z Lesławkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Tym razem korespondowałam z Lesławkiem.
Zginął w pojedynku z Lesławkiem.
Ja z Lesławkiem chcemy się przebrać za wampiry.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Lesławkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LesławkuKiedyś chciałam napisać wiersz o Lesławku.
Przynajmniej tak myślał tata o Lesławku.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Lesławku.
Dziś napiszę o Lesławku.
Śpiewam o Lesławku.

Wołacz:
(hej!)
LesławkuWitaj Lesławku!
Gdzie jesteś Lesławku!?
Dobranoc Lesławku!
Lesławku! Wróć do mnie!
Dziękuję Lesławku za rozmowę!