Odmiana imienia Leopolduś przez przypadki

Leopolduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Leopolduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Leopoldusia

Celownik
(komu? czemu?):Leopoldusiem

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Leopoldusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LeopolduśAutorem artykułu jest Leopolduś.
Ja i Leopolduś nie wiedziałyśmy, co robić.
Leopolduś nie umie śpiewać.
Leopolduś wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Leopolduś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LeopoldusiaW domu babci Leopoldusia od zawsze stał stary zegar.
Nie ma Leopoldusia.
Na korytarzu blisko pokoju Leopoldusia stało kilka osób.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Leopoldusia.
Od razu zobaczyła ich mama Leopoldusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
LeopoldusiemLeopoldusiem oczy błyszczą.
Powiedz wszystkim i Leopoldusiem, że nic mi nie jest.
Leopoldusiem wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Leopoldusiem mamy kolejny artykuł po polsku.
Tego Leopoldusiem było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
Nieśmiało gładzi po włosach.
Czekałam na w kawiarni.
Popatrzyłam na przekonana, że zacznie mówić dalej.
Chwyciła za rękaw płaszcza.
Oszołomienie spadło teraz na i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Ja z siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z na krytym basenie.
Powinnam jednak pojechać z .
Ale można sobie zrobić zdjęcie z .
Karolina miała się spotkać z przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Rozmawiam o .
Myślę o .
Naszą piosenkę pisali z myślą o .
Wspominam o .
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o .

Wołacz:
(hej!)
LeopoldusiuDobry wieczór Leopoldusiu!
Gdzie jesteś Leopoldusiu!?
Dzień dobry Leopoldusiu!
Leopoldusiu! Uważaj!
Dziękuję Leopoldusiu za rozmowę!