Odmiana imienia Leopoldka przez przypadki

Leopoldka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Leopoldka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Leopoldki

Celownik
(komu? czemu?):Leopoldce

Biernik
(kogo? co?):Leopoldkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Leopoldką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Leopoldce

Wołacz
(hej!):Leopoldko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LeopoldkaLeopoldka nie umie grać na gitarze.
Na drugie imię mam Leopoldka.
W domu Leopoldka często urządza rodzicom pokazy mody.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Leopoldka.
Moje drugie imię to właśnie Leopoldka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LeopoldkiPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Leopoldki.
Zbieramy na nowy wózek dla Leopoldki.
Tata Leopoldki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Leopoldki.
Postanowiłam zadzwonić do Leopoldki.

Celownik:
(komu? czemu?)
LeopoldcePrzyglądam się Leopoldce.
Oddaję Leopoldce list.
Coś muszę Leopoldce powiedzieć, stoi i czeka.
Daję Leopoldce, to co najlepsze we mnie.
Leopoldce przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
LeopoldkęSpojrzał na Leopoldkę z zaciekawieniem.
Leopoldkę zaczęło to nieco irytować.
Spotkałam Leopoldkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Czekałam na Leopoldkę w kawiarni.
Na Leopoldkę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LeopoldkąSiedzieliśmy z Leopoldką na kanapie.
Zginął w pojedynku z Leopoldką.
Tym razem korespondowałam z Leopoldką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Leopoldką na krytym basenie.
Ja z Leopoldką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LeopoldceNa koniec parę słów o Leopoldce.
To jest pieśń o Leopoldce.
Pamiętajmy o Leopoldce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Warto także pomyśleć chwilę o Leopoldce.
A o Leopoldce to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
LeopoldkoWitaj Leopoldko!
Leopoldko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Leopoldko!?
Hej Leopoldko!
Dzień dobry Leopoldko!