Odmiana imienia Leontyn przez przypadki

Leontyn imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Leontyn

Dopełniacz
(kogo? czego?):Leontyna

Celownik
(komu? czemu?):Leontynowi

Biernik
(kogo? co?):Leontyna

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Leontynem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Leontynie

Wołacz
(hej!):Leontynie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LeontynCo robi Leontyn?
Autorem artykułu jest Leontyn.
Dla mnie było już jasne, ze Leontyn umiera.
Mam na imię Leontyn.
Ja i Leontyn nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LeontynaUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Leontyna.
Serce Leontyna stanęło na moment.
Najbardziej polubiłam ojca Leontyna.
Jadę do Leontyna.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Leontyna.

Celownik:
(komu? czemu?)
LeontynowiTen nie pozostał dłużny Leontynowi.
Dzięki Leontynowi święta nabrały nowego wymiaru.
Leontynowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Leontynowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Opowiadam Leontynowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
LeontynaDoprowadził tym Leontyna do stanu bliskiego apopleksji.
W końcu obudzili Leontyna, żeby ich ratował.
Leontyna natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Nieśmiało gładzi Leontyna po włosach.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Leontyna.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LeontynemByliśmy z Leontynem na jarmarku.
Wczoraj wracamy z Leontynem od lekarza.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Leontynem.
Ja z Leontynem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
A sytuacja z Leontynem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LeontynieMowa oczywiście o Leontynie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Leontynie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Leontynie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Leontynie.
Przynajmniej tak myślał tata o Leontynie.

Wołacz:
(hej!)
LeontynieWitaj Leontynie!
Leontynie! Uważaj!
Cześć Leontynie!
Dzień dobry Leontynie!
Gdzie jesteś Leontynie!?