Odmiana imienia Lenulka przez przypadki

Lenulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lenulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lenulki

Celownik
(komu? czemu?):Lenulce

Biernik
(kogo? co?):Lenulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lenulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lenulce

Wołacz
(hej!):Lenulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LenulkaLenulka wraca do domu.
Dziś Lenulka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Mam na imię Lenulka.
Dla mnie było już jasne, ze Lenulka umiera.
Lenulka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LenulkiTym razem prezentujemy wystawę Lenulki.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Lenulki.
Jadę do Lenulki.
Rodzina Lenulki zginęła w wypadku samochodowym.
Nie ma Lenulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
LenulceJa na pewno przekaże swój procent Lenulce.
Tym razem nie damy Lenulce dojść do głosu.
Powiedz wszystkim i Lenulce, że nic mi nie jest.
Oczywiście każdy przyzna rację Lenulce.
Oddaję Lenulce list.

Biernik:
(kogo? co?)
LenulkęPopatrzyłam na Lenulkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Na Lenulkę spłynęła niewymowna ulga.
Patrzył na Lenulkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Nieśmiało gładzi Lenulkę po włosach.
Spojrzał na Lenulkę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LenulkąPowinnam jednak pojechać z Lenulką.
Ja z Lenulką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Obie z Lenulką postawiłyśmy na zmiany.
Ja z Lenulką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z Lenulką na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LenulcePrzynajmniej tak myślał tata o Lenulce.
Śpiewam o Lenulce.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Lenulce.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Lenulce.
Powiedz mi, co myślisz o Lenulce.

Wołacz:
(hej!)
LenulkoLenulko! Uważaj!
Witaj Lenulko!
Dziękuję Lenulko za rozmowę!
Dzień dobry Lenulko!
Dobry wieczór Lenulko!