Odmiana imienia Lenula przez przypadki

Lenula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lenula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lenuli

Celownik
(komu? czemu?):Lenuli

Biernik
(kogo? co?):Lenulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lenulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lenuli

Wołacz
(hej!):Lenulo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LenulaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Lenula.
Mam na imię Lenula.
Lenula odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Moje drugie imię to właśnie Lenula.
Jeśli jednak przegrasz, Lenula zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LenuliUroda Lenuli miała potężną moc.
Na korytarzu blisko pokoju Lenuli stało kilka osób.
Prosimy o pomoc dla Lenuli.
Jestem mamą Lenuli i jeszcze trojga innych dzieci.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Lenuli.

Celownik:
(komu? czemu?)
LenuliJa na pewno przekaże swój procent Lenuli.
Dzięki Lenuli święta nabrały nowego wymiaru.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Lenuli coś się stało.
Dzięki Lenuli mamy kolejny artykuł po polsku.
Opowiadam Lenuli o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
LenulęSpojrzał na Lenulę z zaciekawieniem.
Lubię Lenulę.
Przeprosiłam Lenulę i poszłam dalej.
Patrzył na Lenulę z pełnym zgrozy podziwem.
Lenulę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LenuląSiedzieliśmy z Lenulą na kanapie.
Idę na spacer z Lenulą.
Razem z Lenulą znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Oboje z Lenulą kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Zostaliśmy z Lenulą w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LenuliWarto także pomyśleć chwilę o Lenuli.
Dziś napiszę o Lenuli.
A przecież nikt inaczej o Lenuli nie pisał.
Czasami myślę sobie o Lenuli.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Lenuli.

Wołacz:
(hej!)
LenuloLenulo! Uważaj!
Dziękuję Lenulo za rozmowę!
Hej Lenulo!
Witaj Lenulo!
Cześć Lenulo!