Odmiana imienia Leneczka przez przypadki

Leneczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Leneczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Leneczki

Celownik
(komu? czemu?):Leneczce

Biernik
(kogo? co?):Leneczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Leneczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Leneczce

Wołacz
(hej!):Leneczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LeneczkaLeneczka wraca do domu.
Ja i Leneczka nie wiedziałyśmy, co robić.
Na drugie imię mam Leneczka.
Autorem niniejszego tekstu jest Leneczka.
Dobrze, że Leneczka grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LeneczkiBardzo podoba mi się wypracowanie Leneczki.
Wysyłam list do Leneczki.
Przed domem Leneczki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Prosimy o pomoc dla Leneczki.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Leneczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
LeneczceOpowiadam Leneczce o swoich zainteresowaniach.
Rozalia z troską przyglądała się Leneczce.
Dzięki Leneczce święta nabrały nowego wymiaru.
Leneczce włosy stanęły dęba na głowie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Leneczce coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
LeneczkęW końcu obudzili Leneczkę, żeby ich ratował.
Przed sesją zapytałam Leneczkę co lubi.
Pożegnali w końcu Leneczkę i wyszli razem.
Spojrzał na Leneczkę i uśmiechnął się.
Nieśmiało gładzi Leneczkę po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LeneczkąWczoraj wracamy z Leneczką od lekarza.
Razem z Leneczką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Razem z Leneczką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Rozmawiam z Leneczką.
Ja z Leneczką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LeneczceKiedyś chciałam napisać wiersz o Leneczce.
Pamiętajmy o Leneczce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Leneczce.
Przygotowuje książkę o Leneczce.
Wszyscy dyskutują o Leneczce.

Wołacz:
(hej!)
LeneczkoGdzie jesteś Leneczko!?
Dobry wieczór Leneczko!
Dziękuję Leneczko za rozmowę!
Leneczko! Wróć do mnie!
Leneczko! Uważaj!