Odmiana imienia Leanderuś przez przypadki

Leanderuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Leanderuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Leanderusiem

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Leanderusiu

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Leanderusia

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Leanderusiowi

Dopełniacz
(kogo? czego?):Leanderusiu

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Leanderusia

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LeanderuśLeanderuś tego nie widzi.
Dobrze, że Leanderuś grzecznie śpi.
Leanderuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Leanderuś.
Dziś Leanderuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LeanderusiemPostawa Leanderusiem była zupełnie inna.
Piszę list do Leanderusiem.
Ręka Leanderusiem uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Leanderusiem.
Postanowiłam zadzwonić do Leanderusiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
Dzięki mamy kolejny artykuł po polsku.
Od początku próbujemy pomóc .
Napisałem wiersz dzięki .
Coś muszę powiedzieć, stoi i czeka.
Kto wie, może wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
LeanderusiuPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Leanderusiu.
Spojrzał na Leanderusiu z zaciekawieniem.
Oszołomienie spadło teraz na Leanderusiu i na moment odebrało mu wigor.
Pożegnali w końcu Leanderusiu i wyszli razem.
W Leanderusiu nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Przez chwilę oboje z patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z na kanapie.
Karolina miała się spotkać z przed szkołą.
Razem z podążyłam na górne piętro za blondynką.
Weekend spędzony z był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LeanderusiaAnna sama już nie wie, co myśleć o Leanderusia.
A przecież nikt inaczej o Leanderusia nie pisał.
Chciałbym być teraz przy Leanderusia.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Leanderusia.
A o Leanderusia to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
! Wróć do mnie!
! Gdzie jesteś?
Cześć !
! Uważaj!
Witaj !