Odmiana imienia Laurenty przez przypadki

Laurenty imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Laurenty

Dopełniacz
(kogo? czego?):Laurentego

Celownik
(komu? czemu?):Laurentemu

Biernik
(kogo? co?):Laurentego

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Laurentym

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Laurentym

Wołacz
(hej!):Laurenty!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Laurentowie, Laurente

Dopełniacz
(kogo? czego?):Laurentych

Celownik
(komu? czemu?):Laurentym

Biernik
(kogo? co?):Laurentych

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Laurentymi

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Laurentych

Wołacz
(hej!):Laurentowie, Laurente!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LaurentyLaurenty nie umie śpiewać.
Autorem artykułu jest Laurenty.
Dla mnie było już jasne, ze Laurenty umiera.
Laurenty ma katar i źle się czuje.
Laurenty chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LaurentegoLaurentego siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przed domem Laurentego zauważyłem wózek z dzieckiem.
Rodzina Laurentego wyprowadziła się.
Ręka Laurentego uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Laurentego.

Celownik:
(komu? czemu?)
LaurentemuOd początku próbujemy pomóc Laurentemu.
Kupiłem Laurentemu magnes na lodówkę.
Tym razem nie damy Laurentemu dojść do głosu.
Laurentemu udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dzięki Laurentemu mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
LaurentegoSpojrzałam na Laurentego w wymownym geście.
Zdjęcie przesłane przez Laurentego.
Spoglądam na Laurentego.
Spojrzał na Laurentego z zaciekawieniem.
Patrzy na Laurentego wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LaurentymSprzątam pokój razem z Laurentym.
Zostanę tu tylko z Laurentym i chłopakami.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Laurentym.
Siedzieliśmy z Laurentym na kanapie.
Obie z Laurentym miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LaurentymŚpiewam o Laurentym.
Rozmawiam o Laurentym.
W powrotnej drodze myślał o Laurentym.
Hipnotyzująca powieść o Laurentym i płatnym mordercy.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Laurentym.

Wołacz:
(hej!)
LaurentyWitaj Laurenty!
Hej Laurenty!
Laurenty! Gdzie jesteś?
Laurenty! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Laurenty!?