Odmiana imienia Larysunia przez przypadki

Larysunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Larysunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Larysuni

Celownik
(komu? czemu?):Larysuni

Biernik
(kogo? co?):Larysunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Larysunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Larysuni

Wołacz
(hej!):Larysuniu!

Przykłady odmiany imienia Larysunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Larysunia

Jutro Larysunia wyjdzie ze szpitala.
Larysunia tego nie widzi.
Larysunia ma katar i źle się czuje.
Moje drugie imię to właśnie Larysunia.
Jak już wiecie mam na imię Larysunia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Larysuni

Nie ma Larysuni.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Larysuni.
Postanowiłam zadzwonić do Larysuni.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Larysuni.
Tymczasem zauważyłam wpis Larysuni kilka dni temu.

Celownik (komu? czemu?): Larysuni

Larysuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Tego Larysuni było już za wiele.
Ja na pewno przekaże swój procent Larysuni.
Chciałam szybko pochwalić się Larysuni.
Ten nie pozostał dłużny Larysuni.

Biernik (kogo? co?): Larysunię

Nieśmiało gładzi Larysunię po włosach.
Chwyciła Larysunię za rękaw płaszcza.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Larysunię bardzo przyjaźnie.
Widzę Larysunię.
Na Larysunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik (z kim? z czym?): Larysunią

Ja z Larysunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Larysunią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Larysunią.
Wieczorem z Larysunią znowu idziemy na spacer.
Ja z Larysunią chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Larysuni

Dzisiaj chciałam napisać o Larysuni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Larysuni.
Dobrze, że wspomniałeś o Larysuni.
Mamrotał coś o Larysuni, gdy podtrzymywał się ściany.
Piszę o Larysuni.

Wołacz (hej!): Larysuniu

Cześć Larysuniu!
Witaj Larysuniu!
Dziękuję Larysuniu za rozmowę!
Hej Larysuniu!
Larysuniu! Wróć do mnie!