Odmiana imienia Larsuś przez przypadki

Larsuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Larsuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Larsusia

Celownik
(komu? czemu?):Larsusiowi

Biernik
(kogo? co?):Larsusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Larsusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Larsusiu

Wołacz
(hej!):Larsusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LarsuśLarsuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Co robi Larsuś?
Mam na imię Larsuś.
Gdzie jest Larsuś?
Ja i Larsuś nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LarsusiaPożyczę od Larsusia samochód i możemy jechać.
Tata Larsusia sam opatrzył mi nogę.
Przedwczoraj były urodziny Larsusia.
W słuchawce usłyszałam głos Larsusia.
W sobotę są urodziny Larsusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
LarsusiowiDaję Larsusiowi, to co najlepsze we mnie.
Larsusiowi oczy błyszczą.
Zaproponowałem Larsusiowi dwa tematy.
Opowiadam Larsusiowi o swoich zainteresowaniach.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Larsusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
LarsusiaPoszłam dalej i wtedy poznałam Larsusia.
Spojrzał na Larsusia z zaciekawieniem.
Odprowadziłam Larsusia do wyjścia.
Przed wejściem spotkaliśmy Larsusia.
Spojrzał na Larsusia i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LarsusiemPracuję z Larsusiem.
Siedzieliśmy z Larsusiem na kanapie.
Jadę z Larsusiem na dyskotekę.
Razem z Larsusiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Rozmawiam z Larsusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LarsusiuZastanawiał się dlaczego wspomniał o Larsusiu.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Larsusiu.
Artykuł o Larsusiu wywołał burzę w mediach.
Mówimy tu oczywiście o Larsusiu.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Larsusiu.

Wołacz:
(hej!)
LarsusiuDziękuję Larsusiu za rozmowę!
Dobranoc Larsusiu!
Dobry wieczór Larsusiu!
Hej Larsusiu!
Larsusiu! Gdzie jesteś?