Odmiana imienia Kwireczka przez przypadki

Kwireczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kwireczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kwireczki

Celownik
(komu? czemu?):Kwireczce

Biernik
(kogo? co?):Kwireczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kwireczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kwireczce

Wołacz
(hej!):Kwireczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KwireczkaKwireczka ma katar i źle się czuje.
Jak już wiecie mam na imię Kwireczka.
Kwireczka nie umie śpiewać.
Co robi Kwireczka?
Dopiero do mnie dotarło, że Kwireczka już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KwireczkiPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Kwireczki.
Póki co dodaję zdjęcia Kwireczki z wakacji.
Nie ma Kwireczki.
Serce Kwireczki stanęło na moment.
Przed sobą ujrzałam rękę Kwireczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
KwireczceKwireczce wpadły w ucho słowa piosenki.
Opowiedziałam Kwireczce o przykrości która mnie spotkała.
Korzysta z okazji, by wyznać Kwireczce miłość.
Musiałam się zwierzyć Kwireczce.
Dzięki Kwireczce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
KwireczkęNa Kwireczkę spłynęła niewymowna ulga.
Przed sesją zapytałam Kwireczkę co lubi.
Przed wejściem spotkaliśmy Kwireczkę.
Patrzył na Kwireczkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kwireczkę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KwireczkąJa z Kwireczką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Kwireczką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Razem z Kwireczką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Obie z Kwireczką postawiłyśmy na zmiany.
Zostaliśmy z Kwireczką w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KwireczceA o Kwireczce to i słowa rzec nie umiał.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Kwireczce.
Związana jest z nią legenda o Kwireczce.
W powrotnej drodze myślał o Kwireczce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Kwireczce.

Wołacz:
(hej!)
KwireczkoKwireczko! Uważaj!
Hej Kwireczko!
Dobranoc Kwireczko!
Dziękuję Kwireczko za rozmowę!
Gdzie jesteś Kwireczko!?