Odmiana imienia Kwintyn przez przypadki

Kwintyn imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kwintyn

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kwintyna

Celownik
(komu? czemu?):Kwintynowi

Biernik
(kogo? co?):Kwintyna

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kwintynem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kwintynie

Wołacz
(hej!):Kwintynie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KwintynKwintyn odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Kwintyn nie umie grać na gitarze.
Kwintyn chce pójść ze mną na dyskotekę.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Kwintyn.
Kwintyn tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KwintynaProsimy o pomoc dla Kwintyna.
Rodzina Kwintyna wyprowadziła się.
Nie ma Kwintyna.
Tymczasem zauważyłam wpis Kwintyna kilka dni temu.
Najbardziej polubiłam ojca Kwintyna.

Celownik:
(komu? czemu?)
KwintynowiDzięki Kwintynowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Opowiadam Kwintynowi o swoich zainteresowaniach.
Przyglądam się Kwintynowi.
Dzięki Kwintynowi święta nabrały nowego wymiaru.
Chciałam szybko pochwalić się Kwintynowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KwintynaNa Kwintyna spłynęła niewymowna ulga.
W Kwintyna nagle coś wstąpiło.
Spojrzałam na Kwintyna jak dopisuje kolejne literki.
Czekałam na Kwintyna w kawiarni.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Kwintyna bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KwintynemJa z Kwintynem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Weekend spędzony z Kwintynem był przesympatyczny.
Siedzieliśmy z Kwintynem przy basenie.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Kwintynem na krytym basenie.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Kwintynem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KwintynieŚpiewam o Kwintynie.
Przez chwilę pomyślałam o Kwintynie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Kwintynie.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Kwintynie.
Dziś napiszę o Kwintynie.

Wołacz:
(hej!)
KwintynieGdzie jesteś Kwintynie!?
Kwintynie! Wróć do mnie!
Kwintynie! Uważaj!
Witaj Kwintynie!
Kwintynie! Gdzie jesteś?