Odmiana imienia Kwalimir przez przypadki

Kwalimir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kwalimir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kwalimira

Celownik
(komu? czemu?):Kwalimirowi

Biernik
(kogo? co?):Kwalimira

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kwalimirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kwalimirze

Wołacz
(hej!):Kwalimirze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KwalimirDopiero do mnie dotarło, że Kwalimir już tu jest.
Dla mnie było już jasne, ze Kwalimir umiera.
Co robi Kwalimir?
Ma na imię Kwalimir.
W domu Kwalimir często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KwalimiraZostało sto dni do narodzin Kwalimira.
W słuchawce usłyszałam głos Kwalimira.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Kwalimira.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Kwalimira.
Dla Kwalimira ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
KwalimirowiSłoik z kawą wyleciał Kwalimirowi z rąk.
Musiałam się zwierzyć Kwalimirowi.
Powiedz wszystkim i Kwalimirowi, że nic mi nie jest.
Nie wiem, co powiedzieć Kwalimirowi.
Proszę Kwalimirowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
KwalimiraPostaram się namówić Kwalimira na spacer.
Przyniesiona przez Kwalimira kawa okazała się tą nieco gorszą.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Kwalimira bardzo przyjaźnie.
Chwyciła Kwalimira za rękaw płaszcza.
Odprowadziłam Kwalimira do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KwalimiremPracuję razem z Kwalimirem.
Razem z Kwalimirem zrobiłyśmy obiad.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Kwalimirem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Kwalimirem.
Jadę z Kwalimirem na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KwalimirzeMyślał o Kwalimirze i o swoim życiu.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Kwalimirze.
Marzę o Kwalimirze.
Mamrotał coś o Kwalimirze, gdy podtrzymywał się ściany.
Śpiewam o Kwalimirze.

Wołacz:
(hej!)
KwalimirzeKwalimirze! Wróć do mnie!
Dzień dobry Kwalimirze!
Kwalimirze! Uważaj!
Dobry wieczór Kwalimirze!
Kwalimirze! Gdzie jesteś?