Odmiana imienia Kurtuś przez przypadki

Kurtuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kurtuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kurtusia

Celownik
(komu? czemu?):Kurtusiowi

Biernik
(kogo? co?):Kurtusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kurtusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kurtusiu

Wołacz
(hej!):Kurtusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KurtuśZa chwilę wróci Kurtuś z lasu.
Kurtuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dobrze, że Kurtuś grzecznie śpi.
Jak już wiecie mam na imię Kurtuś.
Dziś Kurtuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KurtusiaUroda Kurtusia miała potężną moc.
Zaproszenia na urodziny Kurtusia są gotowe.
Najbardziej polubiłam ojca Kurtusia.
Pożyczę od Kurtusia samochód i możemy jechać.
Dla Kurtusia ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
KurtusiowiOpowiadam Kurtusiowi o swoich zainteresowaniach.
Zaproponowałem Kurtusiowi dwa tematy.
Dzięki Kurtusiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Nie wiem, co powiedzieć Kurtusiowi.
Mama przyznała rację Kurtusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KurtusiaSierżant wpatrywał się w Kurtusia jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Chwyciła Kurtusia za rękaw płaszcza.
Spojrzałem znacząco na Kurtusia.
Postaram się namówić Kurtusia na spacer.
Lubię Kurtusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KurtusiemRefleksyjnie po spotkaniu z Kurtusiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Kurtusiem.
Śpiewam z Kurtusiem.
Pracuję razem z Kurtusiem.
Idę na spacer z Kurtusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KurtusiuZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Kurtusiu.
Myślałam cały czas tylko o Kurtusiu.
Chciałbym być teraz przy Kurtusiu.
Śpiewam o Kurtusiu.
Myślę o Kurtusiu.

Wołacz:
(hej!)
KurtusiuDobranoc Kurtusiu!
Witaj Kurtusiu!
Kurtusiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Kurtusiu za rozmowę!
Cześć Kurtusiu!