Odmiana imienia Kunegusia przez przypadki

Kunegusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kunegusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kunegusi

Celownik
(komu? czemu?):Kunegusi

Biernik
(kogo? co?):Kunegusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kunegusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kunegusi

Wołacz
(hej!):Kunegusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KunegusiaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Kunegusia.
Autorem artykułu jest Kunegusia.
Kunegusia tego nie widzi.
Jak już wiecie mam na imię Kunegusia.
Za chwilę wróci Kunegusia z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KunegusiByłam pełna uznania dla rozwoju Kunegusi.
Rodzina Kunegusi zginęła w wypadku samochodowym.
Rozalia podeszła do Kunegusi.
Tato Kunegusi produkował abażury.
W słuchawce usłyszałam głos Kunegusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
KunegusiCoś muszę Kunegusi powiedzieć, stoi i czeka.
Zerwał jabłko i podał je Kunegusi.
Tym razem nie damy Kunegusi dojść do głosu.
Od początku próbujemy pomóc Kunegusi.
Napisałem wiersz dzięki Kunegusi.

Biernik:
(kogo? co?)
KunegusięKunegusię zaczęło to nieco irytować.
Podchodzi, całuje Kunegusię i idzie do wyjścia.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Kunegusię.
Spojrzałam na Kunegusię jak dopisuje kolejne literki.
Spotkałam Kunegusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KunegusiąZginął w pojedynku z Kunegusią.
Oboje z Kunegusią wybuchliśmy śmiechem.
Pracuję z Kunegusią.
Siedzieliśmy z Kunegusią przy basenie.
Tym razem korespondowałam z Kunegusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KunegusiPiszę o Kunegusi.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Kunegusi.
A przecież nikt inaczej o Kunegusi nie pisał.
Dziś napiszę o Kunegusi.
Przynajmniej tak myślał tata o Kunegusi.

Wołacz:
(hej!)
KunegusiuGdzie jesteś Kunegusiu!?
Kunegusiu! Uważaj!
Hej Kunegusiu!
Dzień dobry Kunegusiu!
Cześć Kunegusiu!