Odmiana imienia Kuneczka przez przypadki

Kuneczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kuneczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kuneczki

Celownik
(komu? czemu?):Kuneczce

Biernik
(kogo? co?):Kuneczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kuneczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kuneczce

Wołacz
(hej!):Kuneczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KuneczkaDobrze, że Kuneczka grzecznie śpi.
Ma na imię Kuneczka.
W domu Kuneczka często urządza rodzicom pokazy mody.
Jutro Kuneczka wyjdzie ze szpitala.
Moje drugie imię to właśnie Kuneczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KuneczkiW sobotę są urodziny Kuneczki.
Tym razem prezentujemy wystawę Kuneczki.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Kuneczki.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Kuneczki.
Tymczasem zauważyłam wpis Kuneczki kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
KuneczceChciałam szybko pochwalić się Kuneczce.
Co tej Kuneczce po głowie chodzi?
Rozalia z troską przyglądała się Kuneczce.
Oddaję Kuneczce list.
Proszę Kuneczce nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
KuneczkęCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Kuneczkę.
Spojrzał na Kuneczkę i uśmiechnął się.
Spojrzałam na Kuneczkę.
Obserwuję Kuneczkę bardzo uważnie.
Doprowadził tym Kuneczkę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KuneczkąA sytuacja z Kuneczką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Rozmawiam z Kuneczką.
Sprzątam pokój z Kuneczką.
Jadę na wycieczkę razem z Kuneczką.
Byliśmy z Kuneczką na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KuneczceNie wspomniałem na początku o Kuneczce.
Piszę o Kuneczce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Kuneczce.
W powrotnej drodze myślał o Kuneczce.
Dobrze, że wspomniałeś o Kuneczce.

Wołacz:
(hej!)
KuneczkoHej Kuneczko!
Cześć Kuneczko!
Witaj Kuneczko!
Dzień dobry Kuneczko!
Dziękuję Kuneczko za rozmowę!