Odmiana imienia Kubulek przez przypadki

Kubulek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kubulek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kubulka

Celownik
(komu? czemu?):Kubulkowi

Biernik
(kogo? co?):Kubulka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kubulkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kubulku

Wołacz
(hej!):Kubulku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KubulekMam na imię Kubulek.
W domu Kubulek często urządza rodzicom pokazy mody.
Kubulek wraca do domu.
Kubulek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dla mnie było już jasne, ze Kubulek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KubulkaNa korytarzu blisko pokoju Kubulka stało kilka osób.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Kubulka.
Najbardziej polubiłam ojca Kubulka.
Pożyczę od Kubulka samochód i możemy jechać.
W słuchawce usłyszałam głos Kubulka.

Celownik:
(komu? czemu?)
KubulkowiOpowiadam Kubulkowi o swoich zainteresowaniach.
Ten nie pozostał dłużny Kubulkowi.
Przyglądam się Kubulkowi.
Napisałem wiersz dzięki Kubulkowi.
Chciałam szybko pochwalić się Kubulkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KubulkaO jego personalia miałam spytać Kubulka prywatnie.
Widziałem dzisiaj Kubulka z mojej klasy.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Kubulka bardzo przyjaźnie.
Postaram się namówić Kubulka na spacer.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Kubulka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KubulkiemJa z Kubulkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Wymyśliłam z Kubulkiem nową zabawę.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Kubulkiem.
Pracuję razem z Kubulkiem.
A sytuacja z Kubulkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KubulkuDobrze, że wspomniałeś o Kubulku.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Kubulku.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Kubulku.
Powoli spełniam swoje marzenia o Kubulku.
Pamiętam o Kubulku.

Wołacz:
(hej!)
KubulkuKubulku! Uważaj!
Kubulku! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Kubulku!
Witaj Kubulku!
Cześć Kubulku!