Odmiana imienia Kseńka przez przypadki

Kseńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kseńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kseńki

Celownik
(komu? czemu?):Kseńce

Biernik
(kogo? co?):Kseńkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kseńką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kseńce

Wołacz
(hej!):Kseńko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KseńkaW domu Kseńka często urządza rodzicom pokazy mody.
Kseńka nie umie grać na gitarze.
Autorem artykułu jest Kseńka.
Jeśli jednak przegrasz, Kseńka zostaje z nami.
Na drugie imię mam Kseńka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KseńkiPiszę list do Kseńki.
Tata Kseńki poszedł otworzyć drzwi.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Kseńki.
Przyglądałam się dłoniom Kseńki.
W sobotę są urodziny Kseńki.

Celownik:
(komu? czemu?)
KseńcePowiedz wszystkim i Kseńce, że nic mi nie jest.
Oczywiście każdy przyzna rację Kseńce.
Tego Kseńce było już za wiele.
Dzięki Kseńce święta nabrały nowego wymiaru.
Od początku próbujemy pomóc Kseńce.

Biernik:
(kogo? co?)
KseńkęKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Kseńkę.
Widziałem dzisiaj Kseńkę z mojej klasy.
Zdjęcie przesłane przez Kseńkę.
Kseńkę znalazłam w recepcji hotelu.
Odprowadziłam Kseńkę do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KseńkąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Kseńką.
Wymyśliłam z Kseńką nową zabawę.
Zostanę tu tylko z Kseńką i chłopakami.
Zostaliśmy z Kseńką w salonie sami.
Jadę z Kseńką na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KseńceWarto także pomyśleć chwilę o Kseńce.
Piszę o Kseńce.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Kseńce.
Kto dziś pamięta o Kseńce.
Przy Kseńce zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
KseńkoWitaj Kseńko!
Dzień dobry Kseńko!
Gdzie jesteś Kseńko!?
Hej Kseńko!
Kseńko! Uważaj!