Odmiana imienia Ksawier przez przypadki

Ksawier imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ksawier

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ksawiera

Celownik
(komu? czemu?):Ksawierowi

Biernik
(kogo? co?):Ksawiera

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ksawierem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ksawierze

Wołacz
(hej!):Ksawierze!

Przykłady odmiany imienia Ksawier” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ksawier

Ksawier chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Ksawier.
Dopiero do mnie dotarło, że Ksawier już tu jest.
Ksawier odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dobrze, że Ksawier grzecznie śpi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Ksawiera

Na korytarzu blisko pokoju Ksawiera stało kilka osób.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Ksawiera.
Muszę pochwalić pomysł Ksawiera.
Przed domem Ksawiera zauważyłem wózek z dzieckiem.
Nie lubię Ksawiera.

Celownik (komu? czemu?): Ksawierowi

Oddaję Ksawierowi list.
Nie wiem, co powiedzieć Ksawierowi.
Dzięki Ksawierowi święta nabrały nowego wymiaru.
Ksawierowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Ksawierowi oczy błyszczą.

Biernik (kogo? co?): Ksawiera

Doprowadził tym Ksawiera do stanu bliskiego apopleksji.
Chwyciła Ksawiera za rękaw płaszcza.
Spojrzał na Ksawiera z zaciekawieniem.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Ksawiera.
Spojrzała na Ksawiera jeszcze raz.

Narzędnik (z kim? z czym?): Ksawierem

Byliśmy z Ksawierem na jarmarku.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Ksawierem.
Siedzieliśmy z Ksawierem na kanapie.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Ksawierem.
Siedzieliśmy z Ksawierem na ławce w parku.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ksawierze

I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Ksawierze.
Mowa oczywiście o Ksawierze.
W powrotnej drodze myślał o Ksawierze.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Ksawierze.
Kiedyś chciałam napisać o Ksawierze.

Wołacz (hej!): Ksawierze

Ksawierze! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Ksawierze!?
Ksawierze! Gdzie jesteś?
Dobranoc Ksawierze!
Witaj Ksawierze!