Odmiana imienia Krzysienka przez przypadki

Krzysienka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Krzysienka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Krzysienki

Celownik
(komu? czemu?):Krzysience

Biernik
(kogo? co?):Krzysienkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Krzysienką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Krzysience

Wołacz
(hej!):Krzysienko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KrzysienkaAutorem niniejszego tekstu jest Krzysienka.
Dopiero do mnie dotarło, że Krzysienka już tu jest.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Krzysienka.
Krzysienka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gdzie jest Krzysienka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KrzysienkiPostawa Krzysienki była zupełnie inna.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Krzysienki.
Rodzina Krzysienki zginęła w wypadku samochodowym.
Ręka Krzysienki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Nie lubię Krzysienki.

Celownik:
(komu? czemu?)
KrzysienceChciałam szybko pochwalić się Krzysience.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Krzysience.
Dzięki Krzysience mamy kolejny artykuł po polsku.
Zszedłem z drogi Krzysience i usiadłem w fotelu.
Przyglądam się Krzysience.

Biernik:
(kogo? co?)
KrzysienkęDoprowadził tym Krzysienkę do stanu bliskiego apopleksji.
W końcu obudzili Krzysienkę, żeby ich ratował.
Spojrzałam na Krzysienkę.
Postaram się namówić Krzysienkę na spacer.
Spojrzałam na Krzysienkę w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KrzysienkąByliśmy z Krzysienką na jarmarku.
Wczoraj wracamy z Krzysienką od lekarza.
Sprzątam pokój z Krzysienką.
Pracuję razem z Krzysienką.
Sprzątam pokój razem z Krzysienką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KrzysiencePomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Krzysience.
Mamrotał coś o Krzysience, gdy podtrzymywał się ściany.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Krzysience.
Więcej o Krzysience znajdziecie na naszej stronie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Krzysience.

Wołacz:
(hej!)
KrzysienkoDzień dobry Krzysienko!
Hej Krzysienko!
Krzysienko! Wróć do mnie!
Dobranoc Krzysienko!
Krzysienko! Uważaj!