Odmiana imienia Krzysiek przez przypadki

Krzysiek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Krzysiek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Krzyśka

Celownik
(komu? czemu?):Krzyśkowi

Biernik
(kogo? co?):Krzyśka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Krzyśkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Krzyśku

Wołacz
(hej!):Krzyśku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KrzysiekDla mnie było już jasne, ze Krzysiek umiera.
Dobrze, że Krzysiek grzecznie śpi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Krzysiek.
W domu Krzysiek często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Krzysiek?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KrzyśkaPostanowiłam zadzwonić do Krzyśka i chłopaków.
Rozalia podeszła do Krzyśka.
Prosimy o pomoc dla Krzyśka.
Rodzina Krzyśka zginęła w wypadku samochodowym.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Krzyśka.

Celownik:
(komu? czemu?)
KrzyśkowiZostawiam Krzyśkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Zerwał jabłko i podał je Krzyśkowi.
Proszę Krzyśkowi nie dokuczać!
Od początku próbujemy pomóc Krzyśkowi.
Krzyśkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
KrzyśkaWidzę Krzyśka.
W Krzyśka nagle coś wstąpiło.
Spojrzałam na Krzyśka w wymownym geście.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Krzyśka.
Patrzy na Krzyśka wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KrzyśkiemWieczorem z Krzyśkiem znowu idziemy na spacer.
Weekend spędzony z Krzyśkiem był przesympatyczny.
Sprzątam pokój razem z Krzyśkiem.
Pracuję z Krzyśkiem.
Obie z Krzyśkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KrzyśkuNo a teraz trochę więcej o Krzyśku.
Teraz chcę napisać parę słów o Krzyśku.
Dyskutuję o Krzyśku.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Krzyśku.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Krzyśku.

Wołacz:
(hej!)
KrzyśkuGdzie jesteś Krzyśku!?
Dziękuję Krzyśku za rozmowę!
Krzyśku! Gdzie jesteś?
Witaj Krzyśku!
Cześć Krzyśku!