Odmiana imienia Krzysław przez przypadki

Krzysław imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Krzysław

Dopełniacz
(kogo? czego?):Krzysława

Celownik
(komu? czemu?):Krzysławowi

Biernik
(kogo? co?):Krzysława

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Krzysławem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Krzysławie

Wołacz
(hej!):Krzysławie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KrzysławW domu Krzysław często urządza rodzicom pokazy mody.
Mam na imię Krzysław.
Za chwilę wróci Krzysław z lasu.
Krzysław chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jutro Krzysław wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KrzysławaJestem mamą Krzysława i jeszcze trojga innych dzieci.
Tata Krzysława opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Na korytarzu blisko pokoju Krzysława stało kilka osób.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Krzysława.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Krzysława.

Celownik:
(komu? czemu?)
KrzysławowiMam nadzieję, że Krzysławowi również się podoba.
Ja na pewno przekaże swój procent Krzysławowi.
Kto wie, może Krzysławowi wyjdzie do na dobre.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Krzysławowi.
Zostawiam Krzysławowi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
KrzysławaPrzeprosiłam Krzysława i poszłam dalej.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Krzysława.
Spoglądam na Krzysława.
Postaram się namówić Krzysława na spacer.
Obserwuję Krzysława bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KrzysławemRazem z Krzysławem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Przez chwilę oboje z Krzysławem patrzyli na siebie.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Krzysławem.
Pracuję razem z Krzysławem.
Jadę na wycieczkę razem z Krzysławem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KrzysławieWszyscy dyskutują o Krzysławie.
Czasami myślę sobie o Krzysławie.
Marzę o Krzysławie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Krzysławie.
Dziś napiszę o Krzysławie.

Wołacz:
(hej!)
KrzysławieWitaj Krzysławie!
Dobranoc Krzysławie!
Krzysławie! Wróć do mnie!
Hej Krzysławie!
Krzysławie! Gdzie jesteś?