Odmiana imienia Krzychu przez przypadki

Krzychu imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Krzychu

Dopełniacz
(kogo? czego?):Krzycha

Celownik
(komu? czemu?):Krzychowi

Biernik
(kogo? co?):Krzycha

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Krzychem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Krzychu

Wołacz
(hej!):Krzychu!

Przykłady deklinacji imienia Krzychu” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Krzychu

Mam na imię Krzychu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Krzychu.
Dobrze, że Krzychu grzecznie śpi.
Krzychu tego nie widzi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Krzychu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Krzycha

Przed domem Krzycha zauważyłem wózek z dzieckiem.
Specjalnością Krzycha jest jazda na koniu.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Krzycha.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Krzycha słychać.
Szukałem linków do strony Krzycha.

Celownik (komu? czemu?): Krzychowi

Krzychowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Ten nie pozostał dłużny Krzychowi.
Zszedłem z drogi Krzychowi i usiadłem w fotelu.
Oczywiście każdy przyzna rację Krzychowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Krzychowi.

Biernik (kogo? co?): Krzycha

Patrzę na Krzycha i nic nie rozumiem.
Nieśmiało gładzi Krzycha po włosach.
Spojrzał na Krzycha i uśmiechnął się.
Przeprosiłam Krzycha i poszłam dalej.
Przed wejściem spotkaliśmy Krzycha.

Narzędnik (z kim? z czym?): Krzychem

Kasia z Krzychem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ja z Krzychem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Rozmawiam z Krzychem.
Razem z Krzychem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Razem z Krzychem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik (o kim? o czym?): Krzychu

Chciałbym być teraz przy Krzychu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Krzychu.
To jest pieśń o Krzychu.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Krzychu.
Kiedyś chciałam napisać o Krzychu.

Wołacz (hej!): Krzychu

Dobry wieczór Krzychu!
Krzychu! Gdzie jesteś?
Witaj Krzychu!
Krzychu! Uważaj!
Dzień dobry Krzychu!