Odmiana imienia Krzesusia przez przypadki

Krzesusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Krzesusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Krzesusi

Celownik
(komu? czemu?):Krzesusi

Biernik
(kogo? co?):Krzesusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Krzesusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Krzesusi

Wołacz
(hej!):Krzesusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KrzesusiaKrzesusia wraca do domu.
Co robi Krzesusia?
Jutro Krzesusia wyjdzie ze szpitala.
Autorem artykułu jest Krzesusia.
Dla mnie było już jasne, ze Krzesusia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KrzesusiSerce Krzesusi stanęło na moment.
Jestem mamą Krzesusi i jeszcze trojga innych dzieci.
Najbardziej polubiłam ojca Krzesusi.
Rozalia podeszła do Krzesusi.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Krzesusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
KrzesusiDzięki Krzesusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dzięki Krzesusi święta nabrały nowego wymiaru.
Tym razem nie damy Krzesusi dojść do głosu.
Powiedz wszystkim i Krzesusi, że nic mi nie jest.
Krzesusi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
KrzesusięOszołomienie spadło teraz na Krzesusię i na moment odebrało mu wigor.
Sierżant wpatrywał się w Krzesusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Kacper patrzył na Krzesusię ze zdumieniem.
Patrzę na Krzesusię i nic nie rozumiem.
Zdjęcie przesłane przez Krzesusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KrzesusiąKarolina miała się spotkać z Krzesusią przed szkołą.
Refleksyjnie po spotkaniu z Krzesusią.
Dorota spotkała się z Krzesusią.
Kasia z Krzesusią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Zostanę tu tylko z Krzesusią i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KrzesusiPiszę o Krzesusi.
Pamiętajmy o Krzesusi i jej rodzinie.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Krzesusi.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Krzesusi.
Na pewno słyszałyście o Krzesusi.

Wołacz:
(hej!)
KrzesusiuKrzesusiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Krzesusiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Krzesusiu!?
Dzień dobry Krzesusiu!
Dobranoc Krzesusiu!