Odmiana imienia Krzesisławunia przez przypadki

Krzesisławunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Krzesisławunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Krzesisławuni

Celownik
(komu? czemu?):Krzesisławuni

Biernik
(kogo? co?):Krzesisławunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Krzesisławunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Krzesisławuni

Wołacz
(hej!):Krzesisławuniu!

Przykłady odmiany imienia Krzesisławunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Krzesisławunia

Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Krzesisławunia.
Dziś Krzesisławunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Krzesisławunia nie umie grać na gitarze.
Jutro Krzesisławunia wyjdzie ze szpitala.
Co robi Krzesisławunia?

Dopełniacz (kogo? czego?): Krzesisławuni

Nie ma Krzesisławuni.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Krzesisławuni.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Krzesisławuni.
Tata Krzesisławuni sam opatrzył mi nogę.
Zaproszenia na urodziny Krzesisławuni są gotowe.

Celownik (komu? czemu?): Krzesisławuni

Oddaję Krzesisławuni list.
Krzesisławuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Ja na pewno przekaże swój procent Krzesisławuni.
Daję Krzesisławuni, to co najlepsze we mnie.
Kto wie, może Krzesisławuni wyjdzie do na dobre.

Biernik (kogo? co?): Krzesisławunię

Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Krzesisławunię bardzo przyjaźnie.
Przeprosiłam Krzesisławunię i poszłam dalej.
Widzę Krzesisławunię.
Doprowadził tym Krzesisławunię do stanu bliskiego apopleksji.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Krzesisławunię.

Narzędnik (z kim? z czym?): Krzesisławunią

W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Krzesisławunią.
Razem z Krzesisławunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wieczorem z Krzesisławunią znowu idziemy na spacer.
Byliśmy z Krzesisławunią na jarmarku.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Krzesisławunią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Krzesisławuni

A przecież nikt inaczej o Krzesisławuni nie pisał.
A o Krzesisławuni to i słowa rzec nie umiał.
Przez chwilę pomyślałam o Krzesisławuni.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Krzesisławuni.
Myślałam cały czas tylko o Krzesisławuni.

Wołacz (hej!): Krzesisławuniu

Witaj Krzesisławuniu!
Krzesisławuniu! Uważaj!
Dzień dobry Krzesisławuniu!
Dobry wieczór Krzesisławuniu!
Dziękuję Krzesisławuniu za rozmowę!