Odmiana imienia Krystuś przez przypadki

Krystuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Krystuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Krystusia

Celownik
(komu? czemu?):Krystusiowi

Biernik
(kogo? co?):Krystusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Krystusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Krystusiu

Wołacz
(hej!):Krystusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KrystuśKrystuś wraca do domu.
Dla mnie było już jasne, ze Krystuś umiera.
Ja i Krystuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Za chwilę wróci Krystuś z lasu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Krystuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KrystusiaPiszę list do Krystusia.
Ręka Krystusia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Krystusia.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Krystusia.
Szkoda że Krystusia prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
KrystusiowiCo tej Krystusiowi po głowie chodzi?
Krystusiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Od początku próbujemy pomóc Krystusiowi.
Tym razem nie damy Krystusiowi dojść do głosu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Krystusiowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
KrystusiaPatrzę na Krystusia i nic nie rozumiem.
Krystusia zaczęło to nieco irytować.
Nieśmiało gładzi Krystusia po włosach.
Patrzył na Krystusia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Odprowadziłam Krystusia do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KrystusiemKasia z Krystusiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Zginął w pojedynku z Krystusiem.
Ja z Krystusiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Obie z Krystusiem postawiłyśmy na zmiany.
Jadę z Krystusiem na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KrystusiuPomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Krystusiu.
Dyskutuję o Krystusiu.
No a teraz trochę więcej o Krystusiu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Krystusiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Krystusiu.

Wołacz:
(hej!)
KrystusiuDzień dobry Krystusiu!
Cześć Krystusiu!
Krystusiu! Uważaj!
Gdzie jesteś Krystusiu!?
Dobranoc Krystusiu!